Myślenie projektowe - jedna z najskuteczniejszych metod podchodzenia do rozwiązywania problemów jest absolutnie wyjątkowa. Jednocześnie analityczna i kreatywna. Ustrukturyzowana w pięciu mocno zdefiniowanych etapach: I zrozumienie, II definiowanie, III generowanie pomysłów, IV prototyp, V testowanie. A jednocześnie szalona i nie do przewidzenia. Nie da się jej nauczyć w teorii. No nie da się i tyle :). 

Istnieje bardzo wiele narzędzi, które możecie zaktywizować, aby pomóc sobie w procesie wprowadzania nowych pomysłów w edukacji (w szkole i jej prowadzeniu, w tracie lekcji, w metodyce, w sprzedaży kursów) na każdym etapie procesu DT. Dzisiaj pokażę Wam trzy, które naprawdę lubię i których efektywność jest moim zdaniem WIELKA!

1. Pięć razy "dlaczego". 

Jedno z moich ulubionych na etapie I (zrozumienie) i II (definiowanie). 

Ćwiczenie "5Whys" polega na tym, że mając przed sobą wyzwanie edukacyjne wymagające wprowadzenia nowości, należy grupowo zadać sobie pytania zaczynające się od "dlaczego", odpowiedzieć na nie - ponownie zadać sobie pytanie "dlaczego" - odpowiedzieć na nie - i tak dalej, tak długo, aż grupa poczuje, że dotarła do sedna problemu i nie da już rady udzielić rozsądnej odpowiedzi na kolejne pytanie. Prowadząc to ćwiczenie wystarczająco długo, dajemy sobie szansę na dojście do głębokiego, prawdziwego powodu, czemu nasza rzeczywistość wygląda tak a nie inaczej. 

Spróbujcie z tym przykładem: "Nauczyciele w mojej szkole niechętnie przychodzą na szkolenia". Dlaczego: dlaczego nauczyciele niechętnie przychodzą na szkolenia? ... dyskusja... wniosek: być może są organizowane w złych godzinach. Pytanie: dlaczego są organizowane w takich godzinach... dyskusja.. wniosek: zawsze tak było. Pytanie: dlaczego zawsze tak było? ... dyskusja... wniosek... itd, itd. Wnioski po umiejętnie przeprowadzonym ćwiczeniu "5Whys" bywają piorunujące. 

2. Matryca wpływu i wysiłku.

Narzędzie wspaniałe na etapie III (generowanie pomysłów). 

Kiedy już wiecie, jakie dokładnie edukacyjne wyzwanie przed Wami, dobrze jest zaprojektować działania w oparciu o matrycę wpływu i wysiłku. Dzięki tej matrycy decydujesz, jakie działania w Twojej szkole albo Twojej klasie będą miały największy wpływ przy najmniejszym wysiłku. Jest to narzędzie wspomagające podejmowanie decyzji. 

Decydujesz, które z zaplanowanych działań mają duży wpływ na wynik przedsięwzięcia (np. organizując imprezę integracyjną w szkole) a które mały. Które będą wymagać od Ciebie dużego wysiłku, a które małego. Decydujesz się głównie na te, które małym wysiłkiem dają największy efekt. 

3. Kropokokracja.

​Narzędzie idealne w końcówce etapu III (generowanie pomysłów) a także w ocenie prototypów w etapie IV. 

Badając opinie dotyczące istniejących produktów edukacyjnych, na przykład kursów, czy pomysłów na wprowadzenie innowacji (innymi słowy sprawdzając, jak Twój uczeń czy Twój klient ocenia elementy tego, co już istnieje lub tego, co planujesz stworzyć) można przeprowadzić ankietę na dużej grupie odbiorców przy pomocy kropek. To znakomity sposób na zbieranie opinii większej grupy bez konieczności rozdawania papierowych kwestionariuszy i czekanie w nieskończoność na ich zwrot. 

Na ścianie należy powiesić plakat, na którym umieszczone zostaną wszystkie elementy, na ocenie których Ci zależy (np. chcąc wybrać tematy do kursu konwersacyjnego marzeń, umieszczasz dwadzieścia tematów, wokół których chciał(a)byś ten kurs poprowdzić). Każdy podchodzący ma do rozdysponowania trzy kropki i zaznacza te tematy / aspekty, które z jego perspektywy są najciekawsze. W ten sposób nie tworzysz kursu, który podobałby się Tobie, ale uwzględniasz zdanie wszystkich głosujących, zliczając kropki oddane na dany temat i układając kurs w ten sposób. Zastosowań kropkokracji jest bardzo wiele.

Przedstawiłam Wam 3 narzędzia z całego oceanu design-thinkingowych możliwości. Jak Wam się podobają? Spróbujecie przy najbliżej okazji wprowadzania nowości w szkole? 

Jeśli chciał(a)byś poczuć, jak te narzędzia smakują w realu, zapraszam na Trening Design Thinking dla Metodyków i Menadżerów Szkół. 30 marca 2019 w Warszawie i online. Przedsprzedaż trwa do niedzieli 16 grudnia 2018. 

W drugim odcinku serii o Design Thinking zapraszam do jednej z najważniejszych kwestii dotyczących DT: dobrego zadawania pytań. 

Mówi się, że Einstein stale powtarzał: "Gdybym tylko znał właściwe pytanie...". W tym rzecz. Sformułowanie problemu jest często ważniejsze od jego rozwiązania a niemożność znalezienia odpowiedzi często wynika ze źle zadanego pytania. 

A co w tym trudnego, można zawołać. Jeśli to jako pierwsze przyszło Ci do głowy, zdecydowanie powinieneś czytać dalej!!! W Design Thinking kwestionujemy wszystkie "obiegowe mądrości" i stany zastane. A takimi właśnie stanami żyje nasza szkoła i w takich stanach często spędzamy większość naszych dni. W tym "co zawsze" i w tym "co nigdy". W tym, co "da się" i tym, czego "nie da się". Takiemu podejściu DT mówi stanowcze nie! A ja razem z nim :) 

Zawsze zapala mi się czerwona lampka w głowie, kiedy słyszę płynące (z ust własnych lub innych osób) torpedujące kreatywność zwroty (jakie to zwroty? dowiesz się więcej na Treningu DT w marcu). Kiedy słyszę, że czegoś się nie da zrobić bo zawsze robimy inaczej  - natychmiast mam ochotę krzyknąć: NIE, NIE, NIE!!! Właśnie teraz to zróbmy!!! 

Nie chcę wyjść na głupka. 

No tak, to jedna z głównych przyczyn, dla których nie zadajemy wystarczająco dużo pytań. A co jeśli inni nauczyciele pomyślą, że ze mną coś nie tak? A co jeśli klient pomyśli, że jestem nieprofesjonalny? Ten sposób postrzegania siebie i rzeczywistości trzeba jak najszybciej w sobie zmienić i otworzyć drzwi do jak największej ilości dobrych (!!!) pytań. Ich duża ilość, także tych teoretycznie banalnych i oczywistych, świadczy o wysokiej samoocenie i nastawieniu się na prawdziwe znalezienie rozwiązania. Nie przejmuj się tym, co pomyślą inni. I taj nie masz na to żadnego wpływu. 

Jakie pytania zadawać? Jakich nie warto? 
Wyobraź sobie sytuację, którą chcesz innowacyjnie przebadać i znaleźć kreatywne rozwiązanie, przykładowo: "konkurencja skopiowała mój pomysł na kurs", lub "lektorzy w mojej szkole chcą wprowadzać żadnych nowości" lub "moi uczniowie stracili motywację do nauki".  Chcesz znaleźć rozwiązanie zadając dobre pytania (na treningu ćwiczymy Burzę Pytań, genialne narzędzie twórczych menadżerów i metodyków). Pamiętaj: wykreśl ze swojego słownika słowo "czy". Zadawaj pytania: 

- Jak? Jak mogę się zabezpieczyć przed kopiowaniem moich pomysłów w przyszłości? Jak duży to jest w rzeczywistości problem, że lektorzy nie lubią nowości? Jak dobrze postrzegana jest na rynku moja konkurencja w stosunku do mojej szkoły? Jak dużo szkody wyrządził mojej szkole fakt skopiowania? Jak poznaję to, że uczniowie są demotywowani? Jak informuję lektorów o nowościach? itd
- Co? Co dokładnie zostało skopiowane? Co nie zostało skopiowane? Co myśli klient? Co myśli lektor? Co widzi uczeń? Co to mówi o Twojej konkurencji? Co naprawdę próbuje zrobić lektor nie wprowadzając nowości? Co konkurencja myśli o Tobie, kopiując Cię? Itd 
- Kiedy? Kiedy konkurencja wpadła na ten pomysł? Kiedy pomysły nie są kopiowane? Kiedy informuję lektorów o nowościach w szkole? Kiedy najczęściej uczniowie tracą motywację? Itd 
- Dlaczego? Dlaczego akurat Ciebie i Twoją szkołę skopiowano? Dlaczego nie skopiowano innej szkoły? A dlaczego nie porozmawiać o tym z konkurencją? Itd
- A co jeżeli? A co jeżeli to by się nigdy nie stało? (uwielbiam to pytanie!!! Wielokrotnie w trudnych sytuacjach pomaga mi najbardziej ze wszystkich dotrzeć do odpowiedzi, której najbardziej szukam). 

Burza dobrych pytań daje zaskakujące rezultaty. Wielokrotnie w samym pytaniu tkwi 3/4 odpowiedzi. Trzeba tylko dać sobie czas na zasadnie ich tak dużo, jak tylko się da. Tych dobrych! 

Fundamentalne pytania. 
W odkrywaniu twórczych rozwiązań najważniejsze jest dobre rozpoznanie sytuacji tu i teraz. Osoby działające w metodologii DT często, by ją poznać, zadają sobie fundamentalne pytania: 
- "Gdzie tkwi prawdziwy problem?"
- "Co ta osoba naprawdę chce uzyskać?"
- "Co jest najważniejsze?"
- "Gdzie tak naprawdę coś przeszkadza?"
 -"Co by było gdyby ta sytuacja nigdy się nie wydarzyła?"
- "Dlaczego jest to dobre?" / "Dlaczego nie jest to dobre?"

Czy ekscytuje Cię negowanie status quo? 
Mnie bardzo. Uwielbiam mówić "sprawdzam". Nie zawsze jest to miłe, często nie jest to przyjemne. Ale zawsze prawdziwe!!! Po serii dobrych pytań Ty i Twoja szkoła staniecie "w prawdzie" - kiedy status quo zostanie zanegowane i kiedy na nowo zbudujecie swój kurs / swoją usługę. 

Na warsztatach uczę uczestników zadawania dobrych pytań, przez przeformułowywanie ich i wchodzenie na wyższy poziom uogólnienia (bardzo otwierającego oczy). Ćwiczymy drabinę problemu. Ćwiczymy burzę pytań. Pytamy ze zmienionym punktem widzenia. Pokazuję, jak prowadzi się dziennik pytań. Przerabiamy nasze pomysły pytaniami "Co jeśli..." i "Jak moglibyśmy..?". Ciężka robota :) Dobra robota :) 

Zapraszam Was do wspólnego negowania status quo i zadawania dobrych pytań na warsztacie Design Thinking 30.03.2019. W Warszawie i online. Przedsprzedaż trwa. 

Wpis zacznę od stwierdzenia mocnego acz bardzo prawdziwego (moim zdaniem): w temacie tworzenia innowacji nie powstała lepsza metoda niż Design Thinking.  Krótko: Design Thinking to niezwykle usystematyzowane podejście do wprowadzania nowości. Ma określone etapy, bardzo jasno ułożoną kolejność działań i (tak!!!) niezwykle wysoką efektywność. Czy to nie paradoks? Wydawać mogłoby się, że kreatywność i twórcze podejście do rozwiązywania problemów powinny mieć nieograniczoną przestrzeń działania a żadna struktura myślenia nie powinna być na nie nakładana. Tak, to jest paradoks i ma nawet swoją nazwę: paradoks struktury :). 

Jako wierna wyznawczyni Design Thinking, dzielnie staram się wprowadzać je w polskich szkołach i metodyczno-menadżerskim myśleniu. Serdecznie zapraszam Cię do serii trzech wpisów o etapach wprowadzania nowych pomysłów i innowacyjnych idei w szkołach i na lekcjach metodą DT. Gwarantuję, że motyle będą fruwały a magia zacznie się dziać. Tylko uwaga: to uzależnia!

Po co Ci te wpisy? Żeby lepiej zaplanować kolejny semestr / rok w swojej szkole, żeby wprowadzić innowację w metodzie, lepiej zaplanować pracę zespołu, zaskoczyć klientów, rozkochać ich w swojej szkole. Innymi słowy nieustannie rozwijać się, lektorów, produkt, usługę - ale nie robić tego  "na wariata". Zaplanować konkretne działania, nauczyć się ich, ustrukturyzować i zaplanować pracę i osiągnąć planowany  efekt.  

Dzisiaj temat pierwszy: etap obserwacji - podstawowe narzędzie DT. 

Design Thinking zakłada, że jedynym sposobem na wprowadzenie dobrej, skutecznej innowacji w Twojej szkole jest prawdziwe empatyczne zrozumienie osoby / osób, których ta innowacja ma dotyczyć (nauczycieli? uczniów? rodziców?) - ich potrzeb, nawyków, bolączek, zainteresowań, zwyczajów. Wszystko zaczyna się więc od prawdziwej obserwacji. Chcesz być dobrym innowatorem w edukacji? Rozwiń umiejętność głębokiej obserwacji a nie przypadkowego patrzenia: najlepsi innowatorzy to świetni obserwatorzy! Wykorzystują każdą możliwą okazję do tego, aby pogłębić swoje spostrzeżenia. Co możesz zrobić? 

1. Przyglądaj się innym branżom - często zdarza się, że ludzie w innych otoczeniach odkryli to, co Ty i  Twoja branża usilnie staracie się wypracować. 

2. Patrz na "starą" rzeczywistość świeżym okiem, doświadczaj uczucia "vuja de" - tak tak, to nie pomyłka :). "Vuja de" to uczucie, które masz, gdy "starą rzecz" widzisz jakby po raz pierwszy. Zdarzyło Wam się patrząc na jakąś znaną szkolną rzeczywistość nagle zobaczyć ją zupełnie "nowymi" oczami, jak gdyby po raz pierwszy? To właśnie to. 

3. Bądź antropologiem - aktywnie badaj ludzi (nauczycieli? uczniów? rodziców?) w ich naturalnym otoczeniu i wyciągaj wnioski na podstawie ich zachowań. Obserwuj ich starających się "wykonać pewne zadanie" i na podstawie tych obserwacji odkryj głębszą  prawdę o tym zadaniu i o tych ludziach. To pomaga znaleźć naprawdę dobre rozwiązanie. 

4. Szukaj niespodzianek i anomalii w zachowaniach ludzi, delektuj się tymi niespodziankami, szukaj momentów, gdy ludzie ((nauczyciele? uczniowie? rodzice?) zachowują się nie tak, jak powinni - i na tym buduj swoje rozwiązania. 

W kolejnym wpisie powiem Wam, jakie pytania należy zadać podczas obserwowania Waszych klientów (np. uczniów, nauczycieli, rodziców) chcąc wprowadzić jakiś kreatywny pomysł ich dotyczący. 

UWAGA UWAGA UWAGA UWAGA UWAGA UWAGA UWAGA :))))))))))))) 

ABSOLUTNA NOWOŚĆ: Dla tych z Was, którzy pragną praktycznie poćwiczyć Design Thinking i popracować nad innowacjami w środowisku edukacyjnym przygotowałam Trening Design Thinking dla Menadżerów i Metodyków Szkół w Warszawie i online. Przedsprzedaż trwa, bardzo serdecznie Was zapraszam na warsztat 30-ego marca 2019 :) 

Słyszałaś już kilkakrotnie o mapowaniu marzeń - mapowanie brzmi intrygująco, koleżanki mówią, że mapowanie działa - ale, kurcze blade, o co chodzi z tym warsztatem? Czy to taka wycinanka?
I że to niby działa??? Aha..Jasne...

Przeczytaj, co Cię czeka na takim warsztacie - w zależności od tego, czy wybierasz opcję LIVE czy ONLINE. I dlaczego to działa :)

Warsztat (!!! warsztat !!! koniecznie warsztat !!! ) mapowania marzeń składa się z trzech części - (zarówno w opcji LIVE i opcji ONLINE). 

1. W pierwszej części "rozliczamy" mijający rok. Zadaję Ci dużo pytań a Ty w pracy indywidualnej i w parach zastanawiasz się nad odpowiedziami, robisz sobie notatki. Przypominasz sobie sytuacje, które Ci się przytrafiły, "rozkminiasz", co Ci się nie przytrafiło, zastanawiasz się dlaczego.

Pytań jest około 10, pierwsza część trwa 90 - 120 minut. Jak się do nich przygotować? Koniecznie przynieś notatnik (UWAGA!!! Niech będzie ładny, miły w dotyku, "Twój"). To tyle - więcej przygotowań nie potrzeba. Warsztat jest konieczną absolutnie częścią mapowania - jeżeli go nie wykonasz, mapowanie będzie trochę bez sensu. Taka prawda - sorry :) . 

2. W drugiej części robię prezentację narzędzia, jakim jest mapa marzeń. Skąd się wzięło? Jak się je przygotowuje? Jak się dzieli? Jakich obszarów dotykają? Będziemy mówić o pracy, o bliskich, o pieniądzach, o karierze, o ...... Obszarów jest 9. Dowiesz się ode mnie, czym są i na czym należy się skupić. Ta wiedza jest potrzebna i konieczna. 

Pokażę Ci swoje mapy (robię je od wielu lat i przekonanie mam 100%, że narzędzie działa - jeżeli wiesz, jak z nim pracować!!!). Zarówno w opcji LIVE i opcji ONLINE uczestnicy w tej części warsztatu pracują dokładnie tak samo. 

3. Trzecia część warsztatu to tworzenie swojej mapy. I tutaj rodzielamy się trochę w wersji ONLINE i LIVE:

- Uczestnicy LIVE (błagam, przynieście jak najwięcej starych gazet, magazynów, katalogów) dostają ode mnie karton, nożyczki i klej i tworzą swoje mapy pod moim okiem na miejscu :). 

- Uczestnicy ONLINE mogą pozostać z nami w kontakcie na wizji ale UWAGA: na tym etapie wyłączam mikrofon (dlaczego? bo mikrofon nieprawdopodobnie "zbiera" szum papieru i gazet i Twoje uszy by tego nie wytrzymały). Tworzycie mapę w domu w swoim fotelu, na swojej prywatnej podłodze :). Przygotujcie jak najwięcej starych gazet, magazynów, katalogów, duży karton, nożyczki i klej. 

A potem mówię Ci, co dalej zrobić z mapą, żeby pracowała. To też jest konieczne, konieczne, konieczne - jeżeli schowasz mapę do szafy i będziesz się jej wstydzić - zapomnij o efektywności mapy. A ona naprawdę PRACUJE!!!!!! :) :) :) Jestem tego żywym przykładem. 

​Zapraszam! Czekam na Ciebie :) 

​http://www.trenujemykreatywnosc.com