Niech się przełamią...

​Dlaczego są uczniowie, którzy nie przejmując się błędami mówią, mówią, mówią i nie można ich zatrzymać a są tacy, z których nic nie wyciągniesz? Nauczyciele podają takie (między innymi) powody bariery: 
​

• Uczniowie czują się głupio („Co pomyślą o mnie inni?”)​
• Panicznie boją się błędu. 
• Mówienie do kolegi w języku obcym jest dla niektórych uczniów „sztuczne”.
• Nie mają wystarczająco narzędzi a nauczycielowi wydaje się, że jest inaczej.
• Szczególnie przy niskim poziomie, koncentrowanie się w języku obcym jest bardzo męczące.
• Temat jest nudny.
• Mówienie w języku obcym jest trudne.
• Mówienie w języku obcym nie jest „fajne”.

​

​Zadaj sobie pytanie, zanim poprosisz uczniów o dłuższą wypowiedź. 

• Czy to ćwiczenie jest wykonalne dla moich uczniów?
• Czy moje instrukcje są podane w prosty sposób? 
• Czy na pewno dałem model? 
• Czy wydrylowałem? 
• Ile języka / jaki język potrzebny jest do przeprowadzenia tego ćwiczenia?

Nie oczekuj, że słuchacze będą improwizować. Daj im czas na przygotowanie. Ale nie pozwól zapisywać całych
wypowiedzi – tylko słowa klucze. 

Kilka pomysłów na to, jak delikatnie zwiększać ilość mówienia uczniów: 

1) Alfabet: nauczyciel prosi aby słuchacze wymienili jedną z liter A-Z, pisze ją na tablicy, potem elicytuje rzeczowniki zaczynające się na tę literę. Słuchacze wybierają jeden i rozwawiają o nim przez 1 minutę (np. B - banan -  minuta rozmowy o bananie). 

2) Monologi A-Z - to samo co w poprzednim ćwiczeniu - tylko monolog zamiast dialogu. Wersja lepsza z punktu widzenia przygotowania do niektórych egzaminów. 

3. Muzyka – dla niedopuszczenia do momentu martwej ciszy – puść swoim słuchaczom muzykę (dość cicho i nieinwazyjnie), aby ograniczyć onieśmielenie.

4. Ile zdań powiesz? – umów się z lakonicznym uczniem na konkretną ilość zdań, jaką w danym zadaniu wypowie

5. 30 sekund / 1 minuta / 3 minuty:  – umów się z lakonicznym uczniem na konkretny czas, przez jaki będzie się wypowiadał. 

6. Użyj koniecznie – dajesz słuchaczowi konkretne wyrażenie / słowo / kilka słów, które w trakcie wymiany ustnej musi użyć

7. Pomóż moim oczom – zastosuj różnego rodzaju wspomagacze wzroku dla wzrokowców: słowa / gramatykę / końcówki / zabronione wyrażenia / itd. Niech uczniowie mają podpórki dla oczu, to bardzo ważne. ​

8. Rzucanie piłką (pomysł Ani)  / kłębkiem – każdy, kto dostaje piłkę do rąk, musi coś powiedzieć.

9. Zmień tożsamość: Na początku zajęć umieść zdjęcie kogoś znanego na koszulce ucznia – przez całe zajęcia będzie tą osobą (niezależnie od wykonywanego ćwiczenia!) Opinie wyrażane to nie opinie ucznia lecz opinie tej osoby – warto by była kontrowersyjna. W zależności od wieku / poziomu; zbadaj zainteresowania grupy i daj taką tożsamość, która będzie coś znaczyła dla nich. 

A na koniec, uwaga: Nie przeszkadzaj :) :) :) 

•Ogranicz swoje wypowiedzi
•Daj czas do namysłu
•Stwarzaj liczne okazje do mówienia
•Organizuj ćwiczenia w parach / małych grupach
•Aktywizuj słuchaczy równomiernie

G O O D   L U C K :)