Po co mi ta r-ewolucja?

W poprzednim tygodniu próbowałam wytłumaczyć komuś, o co chodzi w projekcie rozwojowym dla nauczycieli (a właściwie chyba nauczycielek), który od trzech lat prowadzę. Zdałam sobie sprawę, że nie ma chyba usankcjonowanej nazwy na to, co tam się dzieje. Czy to są warsztaty? Grupowy coaching? Czy to szkolenie? Po części wszystko tak i wszystko nie... Ja lubię mówić, że to spotkanie przyjaciół w edukacji :). 

W sobotę spotkałyśmy się po raz pierwszy z grupami IV i V. Cała Polska się zjechała, wspaniałe było dowiedzieć się, że były dziewczyny z Gdyni, Tarnobrzegu, Krakowa, Olsztynka, Płocka, Płońska, Bochni, Łodzi, Poznania... Z czym przyjechały? Czego potrzebują? 

- stoją w rozkroku i czują, że przyszedł czas na podjęcie decyzji, w którą stronę pójść w swoim zawodowym życiu 

- chcą znaleźć patenty na to, aby ich nauczanie i ich praca były szczęśliwe (happy teaching :))

- chcą wymieniać się doświadczeniami, bo wierzą we współpracę, mimo że podobno generalnie nauczyciele nie lubią się dzielić (tak?)

- koledzy i koleżanki z pracy działają na nich demotywująco

- potrzebują zastrzyku energii i motywacji do działania 

- chcą pracować nad swoją asertywnością i wyznaczaniem granic 

- nie potrafią same popchną się do zmiany

- chcą pracować nad swoja potrzebą kontroli 
​
- potrzebują wzmocnić swoją odwagę; 

Najważniejsze: chcą zrobić to dla siebie. Oj, coś czuję, że ciekawy rok przed nami :). Dziękuję Wam, dziewczyny, za zaufanie. A Ty, drogi Czytelniku / Czytelniczko, zastanów się, czy mój opis nie brzmi znajomo :). Czy r-ewolucja nie jest dla Ciebie?